في مهرجان الشعر ضد التمييز..
منبر الاخبار / المنبر الثقافي...
منبر الاخبار/ المنبر الثقافي ...
الكاتب / بروفيسور قاسم المحبشي ..
اليلة في مهرجان الشعر ضد التمّييز الذي نظمته
مؤسسة بلاد ما بين النهرين وثقافة غرب لاهاي للشعراء والمبدعين من الجنسين من مختلف قارات العالم وبلدانها
ألقيت قصيدة بعنوان ( الإنسانية تجمعنا)
ترتيلةُ الطين والضوء
1. الابتداء
يا سيدَ المرايا التي تسكنُ الزرقةَ،
لا تُسيّجْ ذاكرتي بالغياب.
أنا الآتي من سلالةِ الترابِ لا من غبارِ الغيب،
أنا "ابنُ حواء وآدم
جسدي نشيدُ الصلصال، وروحي جسرٌ يمتدُّ بينَ نخلةٍ ونجمة.
سبحانَ مَن جعلَ الطينَ ينطقُ،
ومَن جعلَ عروقي جغرافيةً للإخاء.
2. التحول (زمن الجائحة)
ها هي الأرضُ تضيقُ بخطواتها،
والموتُ.. هذا المشاعُ اليوميُّ، يوزّعُ تذاكرَه بالمجان.
"كورونا": ليس مجردَ اسمٍ لخراب،
إنه البرقُ الذي كشفَ عُريَ المسافات.
تكسّرتْ معها أصنامُ الفوارق، ذابتْ قشورُ الأديانِ وتكسرت نصالها
في ملوحةِ الدمعِ الواحد،
وصرنا -نحنُ المتشظين- نبحرُ في سفينةِ الموت العالمية المترنحة
3. الرؤيا
لا تسألْ عن "قيسٍ" أو "عدنان"
أو سام أو قحطان
الأسماءُ جثثٌ قديمةٌ في رئةِ التاريخ.
الآن..
العلمُ هو الصلاةُ الجديدة،
والطبُّ هو اليدُ التي تلمسُ وجهَ الله في جبينِ المتعبين.
بينَ جاري وبينِي، يسقطُ "العدوُّ الخفيُّ"
حينَ نقتسمُ رغيفَ النورِ ونبني من التضامنِ سماءً بديلة.
4. الخاتمة
أوقدْ في ليلِ السلالاتِ شمعةً،
لا لتطردَ العتمةَ فحسب،
بل لتقرأَ في كتابِ الإنسانِ فصلاً جديداً.
يا سيدَ الزرقةِ..
أنا "الإنسانُ" ابن الأرض
بسيطٌ كعشبٍ، وعميقٌ كهاوية،
فلا تتركنِي وحيداً في مهبِّ النسيان.
De menselijkheid verenigt ons
Litanie van klei en licht
1. Het begin
O heer van de spiegels die in het blauw wonen,
omhein mijn geheugen niet met afwezigheid.
Ik kom uit het geslacht van de aarde, niet uit het stof van het onbekende.
Ik ben een “zoon van Eva en Adam”.
Mijn lichaam is een lied van klei,
en mijn ziel een brug die zich uitstrekt tussen een palmboom en een ster.
Geprezen zij Hij die de klei liet spreken,
en die mijn aderen tot een geografie van broederschap maakte.
2. De transformatie (tijd van de pandemie)
Zie, de aarde wordt eng onder haar eigen stappen,
en de dood — dit dagelijkse gemeengoed —
deelt zijn tickets gratis uit.
“Corona” is niet slechts een naam voor verwoesting,
het is de bliksem die de naaktheid van de afstanden onthulde.
Met haar verbrijzelden de afgoden van verschillen,
de schillen van religies smolten
en hun messen braken
in de zoute smaak van dezelfde traan.
En wij — de uiteengevallen —
zijn gaan varen op het wankele, wereldwijde schip van de dood.
3. De visie
Vraag niet naar “Qays” of “Adnan”,
noch naar Sam of Qahtan.
Namen zijn oude lijken
in de long van de geschiedenis.
Nu…
is wetenschap het nieuwe gebed,
en geneeskunde de hand
die het gelaat van God aanraakt
op het voorhoofd van de vermoeiden.
Tussen mijn buur en mij
valt de “onzichtbare vijand”
wanneer wij het brood van het licht delen
en uit solidariteit
een alternatieve hemel bouwen.
4. Het slot
Ontsteek in de nacht van de geslachten een kaars,
niet alleen om de duisternis te verdrijven,
maar om in het boek van de mens
een nieuw hoofdstuk te lezen.
O heer van het blauw…
ik ben “de mens”, zoon van de aarde,
eenvoudig als gras, diep als een afgrond —
laat mij niet alleen
in de wind van de vergetelheid.
مع الشاعر المبدع رامون حانوتي من الأرجواي والفنان المغربية الامازيغية الرائعة عتيقة أوراس والشاعر الفلسطيني فواز حوراني. والإنسانية تجمعنا????




